Titel: Cognac
Uitgever: ECON Taschenbuch Verlag GmbH, Düsseldorf
ISBN: 3612240285
Aantal pagina’s: 112
Afmetingen: 18 x 11,8 x 1,2cm
- Dohm kl.jpg (85 KiB) 4075 keer bekeken
De geschiedenis van cognac wordt in 14 pagina´s behandeld. Dan worden het land, de bevolking, de grondsoorten, het klimaat en de druiven besproken. Vervolgens de productiemethode. Een mij niet bekend detail wordt besproken, namelijk de toegestane afwijkende distilleermethode op de eilanden Oléron en Ré: volgens de schrijver is de Alambic Charentaise hier niet verplicht en mag de continue distillatiemethode worden toegepast, dus géén dubbele distillatie! Ik heb het nagezocht en het schijnt enkele decennia toegestaan te zijn geweest, namelijk van 1936 tot 31 maart 1984. Voor een boek uit 1990 had dat er wel bijgezet mogen worden.
Daarna komen de cru’s en de leeftijden aan de beurt. Bij de cru’s duidt hij nog drie gebieden aan die beter zijn dan de cru waar ze toe behoren: bij Archiac, bij Blanzac en bij Barbézieux. Natuurlijk behandelt hij ook aanbevelingen voor het glas en wanneer en hoe je cognac kunt drinken.
Voodat hij dan overgaat tot de bespreking van enkele merken, gaat hij eerst nog in op de ontwikkelingen van de laatste decennia wat markten en cijfers betreft.
De merken die hij behandelt zijn: Otard, Rémy Martin, Bisquit, A.E. Dor, Gaston de Lagrange, Delamain, Hine, Courvoisier, Martell, Hennessy, Prince Hubert de Polignac, Camus, Louis Royer, Ragnaud-Sabourin, Monnet, Salignac, Frapin en Léopold Gourmel.
De keuze voor de bekende namen spreekt voor zich, maar waarom hij zich verder beperkt heft tot Monnet, Salignac, Gourmel en Ragnaud-Sabourin blijft onduidelijk. Zeker nu er foto’s van cognacflessen in het boek staan van Jean LavalLafite-Rothschild.
Hij besteeds per huis ongeveer een alinea aan de geschiedenis en wie nu de eigenaren zijn, of ze zelf wijngaarden en distilleerderijen hebben en hoeveel en één of twee regels over de cru’s die ze gebruikenen wat productiekenmerken. De belangrijkste kwaliteiten die het merk op de markt brengt worden ook genoemd. Geen smaakbeschrijvingen.
Het boek heeft een goed inhoudsopgave en een glossarium. Geen index en ook geen bronvermeldingen.
Gezien de geringe omvang van het boekje, zou ik dit toch wel een goed boek willen noemen. Maar tegenwoordig zijn er natuurlijk wel betere boeken te koop: Koops in het Nederlands, Behrendt in het Duits en Faith in het Engels.
