Dat Pineau des Charentes zoet kan haast niet anders je mengt nml. vers druivensap ( incl. alle druivensuikers) met de eau de vie.
Er zit wel verschil tussen de verschillende producenten sommige experimenteren met andere druivenrassen en daar zit echt wel smaakverschil tussen.
De wat oudere varianten die langer op het vat hebben gelegen zijn vaak minder zoet en hierin proef ik meer de eau de vie ( vind ik persoonlijk smaakvoller)
Een Pineau met een blauwaderige kaas ( op een maria kaakje) of een lekkere rode naast een rauwe ham of chocolade is heerlijk. Met chocolade is de pineau van Beaulon geweldig.
Als er interesse is willen we wel een proeverij organiseren.

groet,

Eefbulder schreef:De wat oudere varianten die langer op het vat hebben gelegen zijn vaak minder zoet en hierin proef ik meer de eau de vie ( vind ik persoonlijk smaakvoller)

Geheel mee eens. Drink af en toe een glaasje, wordt vooral genuttigd door mijn wederhelft. Na lange tijd is de Pineau van Peyrot verdrongen van de eerste plaats door die van Bertrand.
De rode in beide gevallen.

Gelijk met de Prunier XO heb ik Pineau des Charentes van Grand Breuil gekocht en vanavond opengetrokken.

Ik vind hem vrij zoet en een weinig complexe smaak hebben. Voor nu wel aardig, maar ik denk dat het vooral erg lekker is aan het eind van een lange, lome zomerdag. Lekker buiten zitten, Jacques Brel op de boxen en krekels op de achtergrond...

Zoals hierboven al gezegd, lijkt me de pineau erg fijn bij een roquefort, of een andere blauwaderkaas.

Tijdens een portproeverij een jaar of 3 geleden, kregen we al starter witte port met tonic (en een muntblaadje). Daar deed mij de pineau aan denken.

Mijn lieftallige echtgenote is fervent liefhebster van Pineau des Charentes en dan vooral de rode variant.
Al eerder heb ik wat verschillende soorten beschreven, Giboin, de Pineau vieux rouge van Château de Montifaud , de Pineau Rubis van Claude Thorin.

De rode pineau van François Peyrot en de Pineau Rosé van Bertrand zijn tot nu toe favoriet.
De Peyrot is daarbij fruitiger (vooral rood fruit), wat frisser, soepel en krachtig, de Bertrand wat dieper, voller, complexer. Hoewel ze duidelijk verschillend smaken, staan ze tot nu toe beiden ex aequo op nummer 1.

Marko Körner van Cognac Paradise heeft momenteel alle pineaus in de aanbieding (min 25%). Een goede gelegenheid om de pineau-horizon eens wat te verleggen.

We hebben geproefd:


Pierre Ferrand – Pineau Rosé
Eigenlijk een vergissing dat die meebesteld is. Ik ben geen fan van de zwendelaren Gabriel en Andreu en wil niet bijdragen aan het beleg op hun boterham vanwege de poot die ze wijlen Pierre Ferrand hebben uitgedraaid (toelichting zie hier). Maar goed. Misschien hebben ze uit berouw hun leven wel gewijd aan het maken van hele lekkere pineaus.
Helaas. Deze pineau vonden we vlak van smaak. Niet vies, maar zeker ook niet spannend. Duidelijk een paar kwaliteitsklassen minder dan de twee huidige favorieten.

A.E.Dor – Pineau Rouge
Mooie pineau, die qua smaakpalet sterk aan de pineau van François Peyrot doet denken, maar in het vergelijk toch net iets minder krachtig en soepel is. Aan de prijzige kant.

Delpech Fougerat - Galet - Pineau Rosé
Zeer mooie pineau. Lichte, maar ook wat complexere geur en smaak. Meer bruin dan rood van kleur en vooral houttonen in de smaak, nauwelijks fruit. In een decoratief karafje met druivenmotief. Relatief wat duurder, want maar 0,5 liter. Maar zijn geld zeker waard.

Dupuy - Pineau Rosé
Sterke geur, vooral rood fruit. De smaak valt dan wat tegen. Beetje chemische nasmaak.

Pitaud - Pineau Rosé
Heerlijke pineau! Fruitig (vooral rood fruit), krachtig. Zeer vergelijkbaar met de pineau van François Peyrot. Iets complexer misschien.

Reynac - Pineau Rosé
Lekker, fris, fruitig, maar niet heel uitgesproken.

Vallein Tercinier - Pineau Rosé
Vrij gemiddelde smaak, springt er niet uit qua smaakpalet. Niet verkeerd, maar ook niet bijzonder.

François Voyer - Pineau Rosé
Mooie volle smaak, zeer karakteristiek rode pineau. Komt in de buurt van de François Peyrot

Smaken verschillen, zoals op dit forum voortdurend geconstateerd wordt. Blijft uiteindelijk allemaal een kwestie van voorkeur.
Slechte pineaus zaten er niet tussen bij deze uitgebreide ronde Pineaus. Die ronde heeft ons toch weer teruggebracht bij het uitgangspunt: de rode pineau van François Peyrot en de Pineau Rosé van Bertrand. Met als aanvulling de Delpech Fougerat en misschien ook de Pitaud.

Hans schreef:Smaken verschillen, zoals op dit forum voortdurend geconstateerd wordt. Blijft uiteindelijk allemaal een kwestie van voorkeur.

Precies wat je zegt. Toen wij in de charente waren hebben we ook verschillende pineau's geproefd. Mijn vrouw en ik vonden de witte eigenlijk altijd lekkerder!

Heeft er iemand ervaring met de pineau's van Bouju (4 an, Vieux 7 ans, Très Vieux 15 ans en De Marange Rosé)?

Vandaag ben ik naar een wijntasting van een bekende wijnhandelaar geweest waar er ook een aantal cognacs en pineau's van Bouju konden geproefd worden. Mr. Bouju en zijn vrouw waren ook aanwezig om deskundige uitleg te geven. Heel babbelachtige man trouwens, en heel vriendelijk. De eerste die ik proefde was de Pineau de Charentes François de Marange (rood). Dit is een zeer fruitige pineau, zoet ook maar ongelooflijk lekker. Alleen had ik soms het idee dat ik een gekoelde porto aan het drinken was. Soms was het iets TE fruitig. Deze pineau is 4 jaar oud. Mr. Bouju vertelde mij dat de pineau van de Marange altijd rood is en die van Bouju zelf altijd wit. Volgens Mr. Bouju hebben zij zelf geen wijngaarden met rode druiven, maar het huis van François de Marange wel, vandaar de rode pineau. De volgende die ik proefde was de Pineau de Charentes Très Vieux (15yo) van Bouju. Dit is compleet anders dan ik verwacht had. In de neus vond ik hem eerder wat te vlak, iets teveel houttonen en mocht hij iets zoeter zijn. Aanvankelijk dacht ik ook zo over de smaak, maar dan veranderde die pineau compleet. De houtinvloeden waren perfect in lijn met de cognacs van Bouju. Je kan echt niet ontkennen dat een pineau van het huis Bouju is. SUPER lekker. Eens ik de pineau in mijn mond liet rondgaan kwam er een echte smaakexplosie van. Ik heb gelijk een fles mee naar huis genomen.
Ik heb nog kunnen proeven van de cognac Bouju Extra (35yo), en ik moet eerlijk zeggen dat ik hier meer van verwacht had. Ik was eerst ook van plan om hier een fles van te kopen, maar die smaak viel me toch tegen. Ik miste het complexe, warme van de Royal. Nee, dit wordt 'm niet, maar ik ben blij dat ik hem geproefd heb.

Mijn favoriet blijft de vieux pineau van Eric
Michelet, verkrijgbaar op vraag bij cognachuis.eu

Samen met de Lebecq nr. 28 La Référence, die bijna 14 dagen geleden geleverd werd, zat er ook een rode pineau van Lebecq van 5 jaar oud. Ik heb redelijk snel die fles aan de kant moeten zeggen. Dat loopt binnen als limonade ! Heel lekker, maar ik verkies toch de witte, oudere pineau's. Daar zit meer diepgang in, vind ik.

Een flesje Pineau des Charentes François Premier Grande Tradition Rouge mee besteld bij Cognacshop.be.

Heeft de naam de beste Pineau te zijn. Wij (vooral mijn lieftallige echtgenote) zijn erg van de rode pineau, in tegenstelling tot de meeste pineau liefhebbers. Wit is favoriet.

De rode pineau van François Peyrot vinden we lekker en al geruime tijd zijn we fan van de rode pineau van André Petit.

Maar goed, nu dus de François Premier. Inderdaad erg goed. Niet de goedkoopste, maar dat maakt hij ook waar.
Mooie balans van fruit en hout. Zacht, gebalanceerd, maar ook vol van smaak. Vrij jong (4 jaar), maar maakt de indruk ouder te zijn. Wat mij betreft de beste tot nu toe, mijn echtgenote twijfelt nog. Maar gauw even een foto gemaakt voordat de fles op was. Drinkt wel ERG makkelijk weg.