Enkele jaren geleden al eens langsgekomen op het forum. Blijft lastig te vangen. Voor mij is rancio vooral een complex van champignons/noten/oude camembert/laag vochtig hout (frans: "sous bois") beetje muffig ook. Hoewel Tim en ik het bij onze cognac-expedities altijd wel erg over de aanwezigheid eens zijn, lukt een scherpe omschrijving slecht.JeroenPeek schreef:En dan kom ik bij het onderwerp "rancio". Echt iets voor de oudere cognac' s uit grande en petite champagne. Voor mij betekent het noten en laagjes. Maar ik hoor graag jullie eigen interpretatie van " rancio" .
De meest geprononceerde rancio vonden we tot nu toe in de Réserve Familiale, 42% Brut de fût van Daniel Bouju, maar een mooie rancio vind je bijvoorbeeld ook in de Vieille Réserve van Navarre of de Paradis de Famille van Drouet. Zo ongeveer vanaf een vatrijping van 25 jaar.
Het is naar mijn idee niet zozeer de rancio zelf die een cognac bijzonder maakt, maar meer het gegeven, dat je hem vooral aantreft in oudere, bijzondere cognacs. Heeft denk ik zo de functie van kwaliteitskenmerk gekregen.