JohanB schreef: ↑zo 02 feb 2020, 20:12
Nu ik jouw notities even lees, schiet er mij eea binnen. Zowel ik als mijn zoon proefden ook dat fruitige, geen abrikozen maar sinaasappel en idd gesuikerde pruim. Dat vettige waar jij het over schrijft, heb ik ook geproefd. Ik hou van die 'dikke, olieachtige' cognacs.
Viel me al eerder op, dat onze smaken veel overeen komen. Blijft wel intrigeren, die caramel. Misschien binnenkort maar weer eens een flesje Extra proberen
Als mensen wisten hoe gezond cognac is, zouden ze zich dood drinken - P. H. Malmsten (Zweeds hoogleraar geneeskunde 1811-1883)
Le cognac, c'est la liqueur des dieux - Victor Hugo (1802-1885)
Dit WE heb ik de François Peyrot Héritage geopend. Dit is, net als de vorige fles Héritage, een bommetje. De neus was een beetje prikkelend en alcoholisch, maar tegelijk rijk aan geuren zoals: mineralen (denk aan natte keien), pruimen, druivensap, klein beetje hout, wat van een sigarenkist. Prachtig gewoon. En dat gelijk van het eerste glas. In de mond weer die vette body, vol van smaak. De geuren in de neus worden grotendeels voortgezet in de smaak. Dit is er eentje om van te genieten !
"Le grand-père plante la vigne, son fils fait le vin. Son petit-fils saura pourquoi."
De volgende fles die open gegaan is die WE is de Rémi Landier XO Tradition. Toch een mooie fles, he? Alleen al daarom zou je hem kopen. De geur begon direct heel fruitig (pruimen en af en toe was sinaasappel precies), licht. De smaak was het verlengde van de geur met af en toe het gedacht dat ik een fruittaart voor mijn neus heb. Dan komt die geur en smaak van sinaasappel en taartdeeg terug.
"Le grand-père plante la vigne, son fils fait le vin. Son petit-fils saura pourquoi."
Fuzhou schreef: ↑vr 28 feb 2020, 02:54
Today we compare these two Frapins.
1988 27ans. Flowery bouquet. Layered. Complex and balanced. No burns at all. Presence of Rancio.
Frapin Fonpinot XO. Balanced. Fragrant. Fruity.
Ah, the Frapin Fontpinot XO! The bottle (together with Chateau de Montifaud Napoleon) which caused I fell in love with cognac some 15 years ago. It has become a costly relationship so far...
Ik heb gisteren geproefd van de René Rivière Très Vieille Réserve. Ja man, wat een cognac is me dat zeg. Ik had tot dan toe slechts 1 Borderies geproefd (de Domaine du Buisson 50yo) en die was mij niet echt goed bevallen. Deze is helemaal anders, veel voller van smaak. De geur van een sigarenkist komt zowel voor in de neus als in de smaak. Echt super lekker.
Ik heb later nog een klein glaasje ingeschonken van de André Petit Hors d'Age 1973. Ik vond in het begin van de fles dat die zeer sterk rook naar boter, room en nougat. Nu de fles bijna leeg is, is daar helemaal geen sprake meer van. In de plaats heb ik nu een zeer volle cognac, met een stevige body, veel meer balans tussen de smaken, veel eleganter ook dan in het begin. Zeer zeer lekker. Ik heb gelijk wat rest in de fles weer aan de kant gezet. Ik dacht van deze Petit soldaat te maken, maar ik ben nu toch van gedacht veranderd.
"Le grand-père plante la vigne, son fils fait le vin. Son petit-fils saura pourquoi."
