Ze zitten in Jarnac in de Rue de J. en R. Delamain (Jacques et Robert). In die straat bezitten ze meerdere panden, onder andere het oude klooster, Couvent de Récollets, dat ook als gevangenis dienst heeft gedaan en een oud burgemeestershuis, maar het kantoor zit in een smal pand op nummer 7. Hier werden wij ontvangen door Olivier Jadeau, manager export, en Patrick Peyrelongue, directeur van Delamain.
De rondleiding begon in één van de pakhuizen en werd door Olivier Jadeau verzorgd, een nog jonge manager van 35 jaar die uitstekend Engels spreekt. Mijn vrouw, Marijke verteld al heel snel dat zij geen cognac dronk en er eigenlijk ook helemaal niet van hield. Je kon aan zijn reactie al meteen merken, dat dát nog te bezien stond

Delamain distilleert niet zelf maar koopt cognac in, zowel jonge cognacs als cognacs die al een tijd hebben gerijpt. Ze werken niet met contracten maar kopen uitsluitend van de zogeheten ‘tweede markt’, zodat ze volledig vrij zijn in hun keuzes. Zeer regelmatig komen er wijnboeren langs met een sample met de vraag of Delamain van hen wil kopen. Van dit aanbod, dat enorm is, gaan ze op ongeveer 5% in. Van iedere aankoop bewaren ze een fles voor ‘future reference’ als ze weer van dezelfde vigneron willen kopen. Op de voorgrond mijn zoon Matthijs, die mee is geweest naar Delamain.
Delamain koopt alleen cognac die niet op lies is gedestilleerd. Voor de rijping gebruiken ze alleen gebruikte vaten, met ‘medium chauffe’ (medium getoast).
Na 50 tot maximaal 60 jaar wordt de cognac niet meer op vat bewaard omdat hij daarna in kwaliteit terug loopt. Hij wordt dan ofwel gebruikt voor een coupe en daarna gebotteld, ofwel hij gaat in een Dame Jeanne. Het terugbrengen in alcoholpercentage gaat in stappen van ongeveer 5% en gebeurt met petit-eaux van 15% alcohol, XO-kwaliteit. Na de marriage (het blenden) wordt de cognac nog minimaal 2 jaar in vaten bewaard voordat ze wordt gebotteld, zodat de smaken van de cognacs die gebruikt worden volledig tot één harmonieuze smaak worden geïntegreerd.
Voordat de cognac wordt gebotteld wordt hij koud gefilterd om eventuele kleine ongerechtigheden te verwijderen.
Ten behoeve van de vintages hebben ze een behoorlijk aantal vaten die verzegeld zijn en die alleen mogen worden geopend in aanwezigheid van een inspecteur van ‘het bureau’. Dat gebeurt éénmaal per jaar. Voor hetzelfde doel is er ook een afgesloten kelder die alleen geopend kan worden met twee sleutels, ééntje in het bezit van diezelfde inspecteur. Deze vaten hoeven niet verzegeld te worden. Het bottelen en etiketteren gebeurt allemaal in eigen beheer bij Delamain. Ze hebben een etiketteermachine, maar indien er kleine hoeveelheden moeten worden klaargemaakt is het sneller om dat handmatig te doen. Er worden geen flessen in voorraad gehouden. Alles wordt pas klaargemaakt als er een bestelling is.
De flessen worden voor het vullen eerst voorgespoeld met cognac, van XO-kwaliteit wel te verstaan!
Van elke partij die wordt verkocht, wordt er één fles achter gehouden voor het geval er discussie over zou ontstaan. Aan het eind van ons bezoek hebben we het hele gamma van Delamain kunnen proeven: de Pale & Dry (XO, ruim 20 jaar), de Vesper, de Extra, de Très Vénerable en de Réserve de la Famille. Dit deden we in de ruimte waar de maître de chai en de beide directieleden elke dag om 11.00 uur bij elkaar komen om cognacs te proeven. Dat kunnen cognacs zijn die worden aangeboden om te kopen, maar ook cognacs die liggen te rijpen en waarvan beoordeeld moet worden of de rijping naar wens verloopt. Zo niet, dan worden ze op andere plaatsen bewaard (vochtiger of droger) of in vaten van een andere leeftijd.
De smaak van een Delamain is opvallend licht en delicaat, waarbij het hout niet opdringerig is, maar er toch onmiskenbaar rancio in de smaak te herkennen is. Tja, en bij het proeven van de Réserve de la Famille val je toch wel even stil. Zo perfect, complex, zacht en rond en toch de smaken van leer en cederhout. Geweldig. En Marijke? Die heeft vooral geroken en maar heel af en toe iets genipt, vooral na aandringen van Olivier, maar ook zij moest toegeven dat de smaak en geur wel heel bijzonder waren: heel subtiel en elegant, verfijnd en delicaat.
Dit was een bezoek dat we niet snel zullen vergeten!